شعر/آلودگی و دود و دم و وضع شهر ما

کسی دقیقاً نمی‌داند آلودگی هوا مهمان خوانده است یا ناخوانده، اما همه متفق‌القول هستند که باید فعلاً سوخت و ساخت، چون راه دیگری در دسترس نمی‎باشد

حاشا به دود و گرد و غبار آنکه حل شود

تهران برای مردم دنیا مثل شود

از دوده‌های اگزوز ماشین دلم گرفت

این کله ترسم عاقبت آخر کچل شود!

 

***

بی‌مو اگر بماند و خندی به ریش من

بهتر که بین دود و دم اکنون مچل شود

***

دود است و شعر و ترس من از آنکه در نهان

اشعار نو پدیده، به نوعی غزل شود!!!

***

آخر چه حکمتی بُود این ماجرای ما

آن ماجرا که شهره بین‌الملل شود!

***

زهر است اگر چه دوده، در این وضع شهرما

آخر گمان کنم که برایم عسل شود

بیچاره من که مشتریِ خاص مترواَم

آنجا که پای من ز فشار تو شَل شود

 

***

سرب است و دوده آنکه به حلقم فرو برم

باشد که سهم دشمن و مشتی دغل شود

تا می‌کشم نفس غم دنیا نمی‌خورم

فردا که تن به دست اجل هم بغل شود

 

منبع:namaknews.ir